सब्देस्नी ताकद दिसन अहिरानी मायनी, तसज खान्देशी संस्कृतीनी वयख करी देवासाठे…
चला गड्याहो समदा मिस्नी हातभार लावूत
आपली अहिरानीनी जगले चटक लाई दिऊत…
आसं कयकयम्हा सांगनारा प्रा.डॉ.सदाशिव सुर्यवंशी ह्या अहिरानी भाषावर जिवथाईन पिरेम करतस. अहिरानी अलिखित साहित्य उजायाम्हा येवो तसज नवा तरुन पोरे आहिरानी लिखता होवोत, हायी तयमयना पोटेज त्यास्नी खान्देश साहित्य संघ नावनं घरन हक्कान इचारपीठ खुलं करेल से. चवफेर व्यक्तीत्वना धनी, खान्देशी संस्कृतीना इतिहासना आभ्यासक, आहिरानी भाषानं लेखन करनारा प्रा.डॉ. सदाशिव सुर्यवंशी येस्नी वानीसारखीज लेखनीभी तेज से. साहित्य जगतम्हान लेखक, कवी, गझलकार आनी इतिहास संशोधक म्हनीसन वयख निर्मान करनारा या साहित्यिकनं अहिरानीन्या पाऊल खुना हायी पह्यल पुस्तक वाचकेस्नी भेटले यी राह्यन. ह्याम्हा सदाभाऊस्नी अहिरानीन्या समध्या मुया-डाया उलगडी सांगेल सेत. आहिरानीनं उजाय, अहिरानी लोकवाग्मंय, भाषाना सबद, साहित्य चयवयनी सोनानी खानं खान्देश साहित्यसंघ, माय भाषाना जागर, गावनी जत्रा आसा गनकज मनले भारायी टाकथीन आसा लेख सेत. गरीबी त्यास्नी दखेल से भोगेल से, खेडाना कुनबीस्नी कसी लुट व्हस ते डोयाघायी दखेल से त्यामुये भाऊ म्हनस.
कोन्ह्या नोटा कोन्हा पयसा, आमना खिसा खालेज ऱ्हातस,
आशा करतस पोरे प्रगतीनी, पिढ्यान पिढ्या सालेज धरतस
सदाभाऊनी लिखेल अहिरानी वढीतानी लिखेल नही से. अहिरानी त्या कोयीसन पेयेल सेत, जगेल सेत म्हनिसन भाऊना लेखनम्हा अस्सल गावरानी सबदे, म्हनी, वाकप्रचार जागेजाग पेरेल सेत. भाऊ सोतानी वयख प्रा.डॉ. सदाशिव सुर्यवंशी आसी न सांगता अहिरानी भाषिक खेडूत म्हनिसन वयख सांगतस त्यास्नी गझलम्हा त्या सांगतस,
सर्व जगनी नजरम्हान मी येडाभाना से भाऊ… अहिरानी मन भाषा अन मी खेडाम्हाना से भाऊ.
प्रा.डॉ. सदाशिव सुर्यवंशी येस्ना हाऊ खान्देशना आनी खान्देशी संस्कृतीना ऐतिहासिक पुरावा मांडनारा साहित्यग्रंथ दस्तऐवज ठरी आनी वाचकस्ले नक्कीच आवडी हायी मन्हा आनुभवनी खात्री से.
डॉ. सदाभाऊ मव्हरे चला, ग्यान मियाडत रहा, वाटत रहा, दिन तुमनाज सेतस!
– रमेश बोरसे
जेष्ठ अहिरानी साहित्यिक
Ahiraninya Paulkhuna